Preek over Efeziërs 4:32 en Efeziërs 5:1, 2

Het is al weer bijna drie maanden geleden, die rampzalige wissel waarmee coach Gerard Kempkers Sven Kramer, de beste schaatser van de wereld, van zijn gouden plak beroofde. Toch werd ik er kort geleden nog aan herinnerd. Ik zat namelijk aan tafel bij een Canadees echtpaar. We kregen het over de Olympische Spelen in ‘hun’ stad Vancouver. Toen vroeg de gastvrouw aan mij: “Zeg, is het nog goed gekomen tussen Sven Kramer en zijn coach?” Nu ben ik niet zo’n geweldige sportliefhebber, maar zelfs ik wist van het drama, en ik wist ook dat Sven zich na een eerste woedeaanval had verzoend met Kempkers. Hij moet ongeveer dit gezegd hebben: “Gerard heeft heel veel voor mij gedaan. Dat is niet zomaar over. Voorlopig blijf ik hem als coach houden.” Dat heb ik verteld aan die mensen uit Canada en dat vonden ze wel mooi. Dat is ook mooi. Eigenlijk is het klasse. En nu ga ik u vanmiddag vragen om het ook zo te doen. Ik zou willen zeggen: “Neem een voorbeeld aan Sven.” Toch zeg ik dat niet. Want in de Bijbel lezen we vanmiddag dat Paulus zegt: “Neem een voorbeeld aan God.” Dus wil ik nu dát tegen u zeggen: “Neem een voorbeeld aan God.” Dat is wel lastiger uit te leggen. Want Sven Kramer is een gewone jongen uit Friesland, van wie we weten hoe hij er uit ziet. Maar God…. Heel veel mensen geloven niet eens dat Hij bestaat, en als Hij bestaat weet niemand hoe Hij er uit ziet. Moeten we dan een voorbeeld nemen aan God? Toch denk ik dat ik – via Sven Kramer – iets concreets kan zeggen over God.

Wij geloven dat God de Schepper van de wereld is. Misschien is het waar dat alles met een oerknal begonnen is. Maar dan geloven we in de kerk toch dat God er achter zat, en het zo gestuurd heeft dat deze prachtige wereld is ontstaan. Als je dat kunt, een heelal scheppen, en een natuur die na een ijskoude dooie winter in het voorjaar weer tot leven komt en schitterend kleur krijgt, dan kun je meer dan ieder ander. Dan ben je de beste. Dan verdient God, om zo te zeggen, de gouden plak. Maar wat gebeurt er? Wij mensen storten alleen maar ellende over God uit. Zijn naam gebruiken we om te vloeken; zijn bestaan wordt ontkend; mensen doen alles wat Hij verboden heeft; ‘dank je wel zeggen’ is er niet bij; van alles wat fout gaat krijgt Hij de schuld. Wat denk je: als God bestaat, moet Hij dan niet vreselijk kwaad op ons zijn? Zou God dan niet een ontzettende hekel aan ons mensen moeten hebben? Zou Hij dan niet groot gelijk hebben als Hij aan deze wereld een einde zou maken? Zou je je niet kunnen voorstellen dat Hij zou zeggen: “Ik schep wel een andere wereld, waarin ze me wel dankbaar zijn…”?

Maar nu staat in de Bijbel dat God dat niet doet. Hij is van een nog veel grotere klasse dan Sven Kramer. Die vergaf zijn een coach een domme vergissing. Maar God vergeeft ons óók wat wij moedwillig en opzettelijk verkeerd doen. Hij heeft daarvoor de beste mens geofferd die ooit geleefd heeft: Jezus Christus. Jezus was zó’n goed mens – Hij was Gods eigen zoon. Die heeft God aan een kruis laten sterven. Jezus heeft zichzelf opgeofferd voor ons. En met ons gaat God door, zoals Sven Kramer met zijn coach doorging. Hoewel: er is verschil. Want Sven zegt: “Ik ga voorlopig met Gerard door. We moeten maar eens kijken hoe het gaat.” Maar zo’n slag houdt God niet om de arm. Hij zegt tegen het meisje dat vanmiddag gedoopt werd: “Wat Mij betreft ga Ik tot in eeuwigheid met je door. Nóóit zal Ik je ontrouw worden.” Is dat klasse of is dat het niet?

Nu staat dus in de Bijbel: “Neem een voorbeeld aan God.” Waarom zouden wij dat doen? Heel simpel: omdat de wereld daar beter van wordt en omdat wij daar zelf beter van worden. In Efeziërs 4:25-31 staat hoe het niet moet:
· liegen
· te lang boos blijven
· stelen
· met je woorden mensen kapot maken
· schreeuwen
· vloeken.

Dat is natuurlijk wel stoer gedrag. Het zijn in elk geval geen watjes die dat doen. Maar als je zo hard en zo grof leeft, krijg je wel een harde, nare wereld. ’t Is dan in feite een kwestie van overleven: wie de grootste bek heeft, en het meeste durft, en de sterkste is, die wint. Maar verliezen we het dan niet allemaal? Want als Gód het zo zou doen, zouden we dan niet allemaal door Hem weggemaaid worden? Want de allersterkste is Hij toch? Het kost God geen enkele moeite om één woord te spreken waardoor wij allemaal dood neervallen. Hij kan klappen uitdelen die wij niet kunnen na vertellen. Maar dat doet hij niet. Hij wil ons sparen, geeft ons kansen, zet het ons niet betaald wanneer we Hem beledigen. Daar krijg je een mooie wereld van! En dus komt de wereld er óók mooier uit te zien als wij een voorbeeld nemen aan God. Dan wordt ze veilig voor kleine meisjes. Dan kunnen andere karaktertrekken van ons een kans krijgen. Dan kunnen we zonder gevaar onze zachte kanten tonen. Als we allemaal een voorbeeld nemen aan Sven Kramer, komt de wereld er al een stuk beter uit te zien. Maar als we een voorbeeld nemen aan God – dan zul je helemaal eens wat zien! Daarom: “Neem een voorbeeld aan God!”
Amen.