Preek over Handelingen 2:8, 11

We hoorden de Schriftlezing in de Statenvertaling. Dat was de Bijbel die mijn vader en moeder kregen als trouwbijbel. Ik echter moet veel moeite doen om deze vertaling te begrijpen. Het is mijn taal niet. Als ik lees dat de menigte ‘beroerd werd’ (vers 6), moet ik bedenken dat dat iets anders betekent dan wat ikzelf onder ‘beroerd worden’ versta. De NBV vertaalt niet voor niets met “Ze raakten geheel in verwarring.” Ik realiseer mij ook dat de woorden ‘een iegelijk’’(vers 6) echt verleden tijd zijn; we hebben het nu over ‘iedereen
Wat een voorrecht dus, dat we normaal gesproken een Bijbel tot onze beschikking hebben in onze eigen taal! Dat is daarom ook zo belangrijk, omdat taal iets zegt over wie jij bent. Ooit vroeg iemand mij een brief te bekijken en waar nodig te verbeteren. Ik maakte er werk van: ik knutselde wat aan de formuleringen, aan de zinswendingen, verving hier en daar een woord en gaf tevreden het resultaat terug. De ander keek ‘m door en legde ‘m teleurgesteld weg. “Dit zijn mijn woorden niet.” Taal zegt iets over wie jij bent.

Daarom is het talenwonder van Handelingen 2 zo belangrijk. Ieder hoorde “in zijn eigen taal spreken over Gods grote daden.” (vers 11, vgl. 6 en 8) Daarmee kwam wat de apostelen te zeggen hadden dichtbij! Daarmee kwam God dichtbij! Wat zij hoorden zeggen over Gods grote daden (vers 11) konden zij verstaan. Het kon hun hart binnenkomen. Dat is typerend voor het werk van de Heilige Geest. Die raakt ons hart; die laat het evangelie binnenkomen. Wat een liefde voor mensen zit hierin. God doet de moeite om naar je toe te komen en om jouw taal te spreken! Vergelijk dat met de Koran. Die is geschreven in het Arabisch. Er zijn wel vertalingen van, maar die mogen niet worden toegepast als de Koran in de moskee gebruikt wordt. Zo horen moskee-bezoekers de Koran uitsluitend in het Arabisch en moeten zij dus ‘loskomen’ van hun eigen taal. De Heilige Geest daarentegen bewerkstelligt dat de apostelen naar de mensen toegaan en ze in hun eigen taal toespreken. Dat sluit aan bij Gods machtige liefde die Hem drijft om vanuit de hemel af te dalen tot ons mensen. “Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond.” (Johannes 1:14) Die lijn wordt doorgetrokken met het talenwonder van Handelingen 2!

Een enkele keer hoor je nog wel eens over zo iets miraculeus’, dat iemand in tongen de taal van een ander volk spreekt, bijvoorbeeld Russich of Japans. Dat is echter zeldzaam. Toch is het Pinksterwonder geen verleden tijd. Die beweging, waarin de Geest dichtbij mensen komt en het evangelie bij hen binnen brengt doordat het in hun eigen taal gesproken wordt, gaat voort. De Geest is niet teruggekeerd naar de hemel, maar zet zijn werk voort. Er is wel een verschil in werkwijze: toen was het vooral inspiratie en nu vooral transpiratie. Als nu mensen het evangelie dichtbij mensen brengen in hun eigen taal, moet er gezweet worden. Ik doel op alle inspanningen die geleverd worden voor het vertalen van de Bijbel. Zelf ondersteunen we vanuit onze gemeente een echtpaar dat al jaren in Kameroen verblijft voor het Bijbelvertaalwerk van Wycliffe. Deze mensen zijn met verlof in Nederland en zullen zo meteen uit eigen ervaring iets vertellen over dat werk en alle transpiratie die eraan te pas komt. Toen ik zelf onlangs in Kameroen was, heb ik er wat van gezien. Soms dacht ik: “Is al dat geploeter de moeite waard?” De werkers zelf gaven het antwoord: “Nou en of!” De vreugde bij mensen die voor het eerst de Bijbel in hun eigen taal kunnen lezen, moet onbeschrijflijk zijn. Zij ervaren inderdaad de liefde van God, zijn moeite om naar hen toe te komen. Het evangelie komt eindelijk echt, ten volle bij hen binnen. Het is goed om er in deze dienst meer van te horen en zo te beseffen dat het Pinksterwonder doorgaat, met onverminderde kracht!

Amen.