Preek over Prediker 5:1,3-5

Vooraf spelen enkele jongeren het voorval na, dat een meisje haar belofte breekt om het geheim van een ander niet door te vertellen.Dat is niet leuk: dat iemand zich niet aan zijn belofte houdt. Okay: als jij zegt "groetjes hè"en de ander zegt "ja, ik zal ze overbrengen!" en hij doet het niet -vooruit. Maar dit is iets anders. Dit is belangrijk. Dit kun je niet maken: niet doen wat je belooft. Als het om iets belangrijks gaat moet je gewoon op de belofte van iemand aan kunnen. Toch? Dat geldt ook van God. God heeft beloofd, dat Hij onze wereld gaat redden. Daaraan worden we herinnerd met advent. Denk aan het refrein van het adventsliedje dat gezongen is: we kijken vooruit! Gaat God doen wat Hij beloofd heeft? Of lijkt God op die persoon die het geheim toch doorvertelde en laat Hij het erbij zitten en wachten wij voor niks? Daar wil ik het zo met jullie over hebben. Maar eerst het omgekeerde. Misschien zijn er dingen die wij beloofd hebben, of gaan beloven. Hoe zit het dan met ons? Wij kunnen nu wel een grote mond hebben en aan God vragen of Hij nog wel zal doen wat Hij beloofd heeft, maar met welk recht doen wij dat als wij zelf slordig zijn? Is er misschien iemand aan wie jij een emailtje beloofd hebt? Of gezegd: "Dat zal ik nooit weer doen?" Of dat je die puinhoop op je kamer in de kerstvakantie echt op zou ruimen? Of echt wat minder en wat veiliger surfen op Internet? Ja? En doe je nou ook wat je hebt beloofd? Dat is wel wat God van ons verwacht. Het staat in Prediker 5:1,3-5 en het wordt nu voorgelezen.

Wachten wij voor niks op een nieuwe wereld? Houden wij onszelf voor de gek? Waarom zegt de kerk eigenlijk: "Moed houden, mensen! Vooruit kijken! Het komt! Hij komt!"? Antwoord: omdat God dat heeft beloofd. Om precies te zijn: aan David heeft Hij beloofd dat zijn koningshuis eeuwig zou voortbestaan en dat zijn koningshuis nooit zou wankelen, II Samuël 7:16,13. Stapje voor stapje maakte God daarna duidelijk dat het daar vandaan moest komen: een nieuwe, andere wereld. Ooit zou David een troonopvolger krijgen die de wereld zou verlossen van alle kwaad. Daarom kijken we in de kerk vooruit; daar wachten we op. En nu is dus de vraag of die belofte wat waard is. Voordat je nou zegt dat het allemaal veel te lang geleden is en veel te onwaarschijnlijk klinkt om waar te zijn: er is iets eigenaardigs gebeurd. Toen Jezus geboren ging worden werd aan die oude belofte herinnerd; tegen Maria werd gezegd: "Nu gaat God doen wat Hij aan David beloofd had." Zie Lucas 1:33:
God heeft zijn belofte dus gehouden! Dat vieren wij met het Kerstfeest. Alleen - we zijn er nog steeds niet. Nu moet die troonopvolger van David, onze Heer Jezus, daadwerkelijk de wereld verlossen. Het fundament is gelegd: Hij is gekruisigd voor onze zonden en opgestaan uit de doden. Nu de rest nog. God heeft de eerste stap gezet om de belofte te vervullen. Een belangrijke stap. Nu moet Hij meer stappen zetten. Daar moeten we Hem maar vaak aan herinneren. Hij moet goed horen dat we niet vergeten zijn wat Hij beloofd heeft. Daarom gaan we nu bidden om dat allemaal tegen Hem te zeggen.

Vooraf spelen enkele jongeren het voorval na, dat het meisje dat het vertrouwen van een ander beschaamde door haar geheim door te vertellen, het vertrouwen van die ander moet herwinnen.Ja, ook bij God kun je je je twijfels hebben. Het spreekt niet vanzelf dat je Hem je vertrouwen geeft. Het duurt allemaal te lang. Er gebeurt zo weinig. Je vertrouwen in God kan geschaad worden. Het is wel spannend. Blijven we aan God ons vertrouwen geven? Hebben we reden om Hem ons vertrouwen te geven? Ik zou zeggen: we hebben in elk geval reden om het vertrouwen in Hem nog niet op te zeggen. We hebben immers al wel wat in handen. Nog lang niet genoeg om tevreden te zijn. Maar toch wel genoeg om nog niet de conclusie te trekken dat die belofte niks waard was. Heb je zo wel eens naar het kerstfeest gekeken? Het geeft voldoende in handen om het te blijven wagen met Gods belofte. Want laten we eerlijk zijn: er is wel wat op gang gekomen. De wereld is al wel een beetje veranderd door de komst van Jezus. De Heilige Geest heeft tot in de verste uithoeken van de wereld vernieuwing en verandering in de harten en levens van mensen gebracht. Daar moeten we ook weer niet gering van denken. Daarom spoor ik jullie aan om het vertrouwen in God niet op te geven. Op basis van wat God gedaan heeft toen Hij zijn Zoon naar de aarde zond, kunnen wij blijven hopen op de vernieuwing van de wereld.

Amen