Preek over Handelingen 10:39b/40a

Niet dat zo maar iemand vóór alle anderen is opgewekt, maar dat het deze veroordeelde, terechtgestelde en verlatene is, dat maakt het nieuwe en aanstootgevende van de christelijke paasboodschap uit. Als God deze van zijn rechten beroofde doet verrijzen tot zijn komende gerechtigheid, dan betekent dat omgekeerd dat hij door deze Gekruisigde zijn ware gerechtigheid openbaar maakt, namelijk het recht van de onvoorwaardelijke genade, waardoor onrechtvaardigen en rechtelozen rechtvaardig worden gemaakt. Jurgen Moltmann, De gekruisigde God, 162/163

Zij hebben Hem gedood door Hem te hangen aan een hout. Hem heeft God ten derden dage opgewekt.o Opstanding is, dat als ik er ooit een keer niet meer ben, er Iemand is, groter dan ik, die mij trouw is en mijn leven terughaalt. Opstanding is, dat als ik ooit een keer in de slaap val waaruit ik niet meer wakker kan worden, er Iemand is die mij zal wekken. Maar kan ik daar op aan? Zal ik het ernaar gemaakt hebben? Ben ik het waard, dat Hij op zoek gaat naar mijn verloren leven? Verdien ik het, dat ik ooit de heerlijkheid word binnengeleid? o Vanmorgen horen wij, dat God tot een verrassend andere afweging komt dan wij zouden denken. Als het gaat over de eerste mens, wiens leven God terughaalde uit de dood en binnenleidde in zijn heerlijkheid, de mens die model staat voor de opstanding, dan wordt benadrukt dat Hij gestorven is, hangende aan een hout. Daarmee wordt herinnerd aan een bepaling in de wet van Mozes, dat iemand die, na de doodstraf te hebben ondergaan, aan een paal werd gehangen, beschouwd moest worden als een door God vervloekte (Deuteronomium 21: 23). Door God vervloekt worden betekent zoveel als: door Hem afgewezen worden, bij Hem niet in aanmerking komen om langer te leven. Zó is Jezus gestorven: hangende aan een houten paal. Dat was meer dan een rampzalig levenseinde; het was een demonstratie van 'niet levensvatbaar zijn'. Het is nog een wonder dat Hij een nette begrafenis kreeg. Dat was aan een van zijn aanhangers te danken. Normaal gesproken was Hij in een massagraf terechtgekomen. Laat mij het cru zeggen: iemand, die zo aan een paal hing, was een waardeloos mens, waardeloos in de ogen van mensen en in de ogen van God. o Deze heeft God ten derde dage opgewekt. Deze, die de mensen als waardeloos beschouwden in eigen ogen en in die van God. Naar déze dode is God op zoek gegaan. En dat, terwijl er zoveel andere gestorvenen waren. De oude Abraham, die lag ook maar te wachten om gewekt te worden. De voorname Jesaja. De gekwelde Jeremia. En wat zouden er nog veel doden komen onder wie zulke voortreffelijk mensen dat we graag zouden zien dat God ze zou wekken uit hun slaap. Hoe mooi en zinvol was het geweest als de grote Augustinus de eerste was geweest om Gods heerlijkheid in te gaan, of de briljante Einstein. Maar nee. Als modelmens voor de opstanding koos God deze, die aan een hout was gehangen. Zíjn graf ging als eerste en tot nu toe als enige voorgoed open. o Dat had niemand verwacht. Zijn vijanden niet en zijn vrienden niet. Laten we goed begrijpen: in tegenstelling tot Abraham en Einstein was het Jezus' lot volstrekt vergeten te worden. Enkel en alleen door dit vreemde getuigenis van zijn opwekking is het verhaal van zijn gruwelijke einde door de wereld gegaan. Zonder dat getuigenis was nooit weersproken dat Hij uiteindelijk een waardeloos mens was geweest. Slechts deze wonderlijke tijding maakt dat wij Jezus zien als de meest waardevolle ooit, de eerste die voor opstanding in aanmerking kwam. Zijn levenseinde bezegelde echt alleen maar vloek. Die vervloekte door God uitgekozen om als eerste en voorgoed te ontwaken - wat een boodschap. God oordeelt dus anders; zijn afweging is niet na te volgen. o Dat geeft hoop. God zoekt niet aan de top. Hij selecteert niet op mensen die prachtige grafmonumenten verdienden. God ontfermt zich over de vervloekten. Nadat Jezus dat eerst in zijn leven heeft laten zien, heeft God het vervolgens in zijn opstanding laten zien. Jézus staat model voor de opstanding en níet iemand anders. Zo nodigt God ons uit, om met Jezus mee opgewekt te worden. Zal ik het ernaar gemaakt hebben dat Hij mij een keer wekt? Ben ik het waard, dat Hij op zoek gaat naar mijn verloren leven? Verdien ik het, dat ik ooit de heerlijkheid word binnengeleid? Wij hoeven die bange vraag niet te stellen wanneer wij maar in gezelschap van Jezus zijn. En het is niet moeilijk om in zijn gezelschap te zijn. Je hoeft niet tot de top te behoren om er één van Jezus te zijn. Sterker nog: je kunt er niet één van Jezus zijn als je tot de top behoort. Je kunt er slechts één van Jezus zijn, als je je niet te goed voelt voor Hem en zijn kruis. o Wonderlijk. God gaat naar al die mensen op zoek die met Jezus leven en met Jezus sterven. Verreweg de meesten kennen we niet. Ze zijn niet beroemd. Het zijn mensen die van zichzelf denken dat ze in Gods ogen laakbaar en daarom niet veel waard zijn; die hun gebreken kennen; die schrikken van hun zonden; die Gods oordeel vrezen. Maar Gods afweging is anders. In het spoor van Jezus zoekt Hij mensen in hun graven op waarvan de wereld verbaasd zegt: die? (Zie ook Galaten 3:13) o Daarom is de grootste liefde die ouders hun kinderen kunnen bewijzen, dat ze ze naar Jezus leiden, en laten overgieten met het water van de doop. Gedoopt worden, dat is de uitbeelding van Pasen. Eerst: met Jezus sterven. Dan: met Jezus opstaan uit de doden. o Zalig zijn zij die met Jezus leven en met Jezus sterven. God zal ooit ook hun graf weten te vinden en te openen - voorgoed.

Amen